عروة: کتاب الطهارة: مسئلۀ هفتم

مدرس: آیت الله العظمی مظاهری

مسئلۀ 7

العروة الوثقى

(مسألة 7): إذا القي المضاف النجس في الكر، فخرج عن الإطلاق إلى الإضافة، تنجس إن صار مضافاً قبل الاستهلاك

مستمسک:

(مسألة 7): إذا القي المضاف النجس في الكر، فخرج عن الإطلاق إلى الإضافة، تنجس إن صار مضافاً قبل الاستهلاك و ان حصل الاستهلاك و الإضافة دفعةً لا يخلو الحكم بعدم تنجسه عن وجه لكنه مشكل.

تعریف لازم و ملزوم:

برای «لازم و ملزوم» در فرهنگ‌های لغت، عبارات متعددی ذکر کرده‌اند، از جمله: «چیزی که در بیشتر احوال با دیگری همراه باشد.» در اصطلاح هم یکی از حقوق‌دانان در تبیین «لازم و ملزوم» نوشته‌‍‌ است: «هرگاه دو چیز را در نظر بگیریم یکی "الف" و دیگری "ب" و وضع آن دو، به گونه‌ای باشد که هر وقت "الف" وجود پیدا کند "ب" هم وجود پیدا کند، در این‌ صورت "الف را ملزوم و "ب" را لازم نامند و رابطۀ بین آن دو را «لزوم» خوانند».

دقیقاً مثل عشق؛ بدین صورت که هر وقت معشوق جایی باشد عاشق هم آنجاست؛ معشوق همان ملزوم است و عاشق، لازم و عشق همان لزوم است.

اجتماع ضدین:

یکی از اصطلاحات منطقی است که در استدلالات کاربرد زیادی دارد. این اصطلاح یکجا بودن دو عنصر ضد (نافی یکدیگر) را در یک ظرف (مکان، زمان و ...) محال می‌داند. به طور مثال در یک لحظه، امکان ندارد که در یک جای از کره زمین، هم روز باشد و هم شب؛ زیرا روز و شب در ظرف مکان، ضدین هستند.

البته باید دقت شود که باید هر دو عنصر، در ظرف یکسان باشند. در همین مثال روز و شب بودن نمی‌توان روز و شب بودن همزمان را برای سیارۀ زمین، ضدین دانست. زیرا در هر لحظه، بخش‌هایی از زمین، شب است و بخش‌هایی نیز روز. در نمونۀ ذکر شده، ظرف زمان و مکان واحد بود که روز و شب را ضدین کرد.

تخالف

تخالف در اصل از اصطلاحات علم کلام است و در تعریف آن گفته‌اند؛ هر گاه دو چیز در ماهیّت و لوازم آن با هم تغایر داشته باشند و این تغایر و تنافی به گونه‌ای باشد که مانع اجتماعشان در یک محل‏ نباشد و اجتماعشان در یک محل امکان‌پذیر باشد به آن دو متخالفان گفته می‌شود؛ مانند: سیاهى و شیرینى‏ که در خرما جمع شده‌اند، و یا مانند شیرینى و سفیدى که در شکر اجتماع نموده‌اند.

تهیه و تنظیم: مسعود رضانژاد فهادان

11:29:59 | 1396-10-18